Channel 
Contributing € 7
Colaboro!
Agradecemento personalizado na web do proxecto.
Desgravarías 5,6 € polo que o teu gasto real pode ser 1,4 €. Máis info: https://gl.goteo.org/calculadora-fiscal
> 06 Co-financiers
Nin tan mal - Feliz 2025
31 | 12 | 2024
De certo que estaredes fartos de ver listaxes co mellor o 2024, os bos propósitos para o 2025, as mellores novas do ano...
Pois o noso resumo é máis sinxelo NIN TAN MAL.
Dos castiñeiros plantados podemos pensar nunhas marras (árbores que non prenderon ou secaro) dun 5-10% cunha excepción. E aínda está por ver porque varios deles contamos que botaran raíz abondo para reagromar o ano que vén, porque algúns que parecían secos botaron folla verde coas calores de setembro e outubro.
Pois iso, NIN TAN MAL.
A excepción? Un lote dun viveiro moi famoso do país, que vende todo micorrizado. Dese lote dunhas 80 plantas fallaron unhas 70-75. E todo apunta a un problema de viveiro, tras descartar outros factores nosos. Pero desde Hifas da Terra coméntannos que nos repoñerán unhas 60 plantas para substituír as marras, o cal é de agradecer. É, con diferenza, o viveiro máis caro co que traballamos.
Así que NIN TAN MAL.
Tiñamos o plan de plantar novas leiras xa en decembro, tras preparalas entre novembro e final de ano. Pero entre problemas laborais propios e alleos, aínda non comezamos. O tractorista tivo unha emerxencia familiar e ata febreiro non vai poder desbrozar. Conseguimos que unha técnica dun viveiro coa que imos comezar traballar este ano se ofrecera a visitar as leiras novas para aconsellarnos, pero ata febreiro non vai poder achegarse. Así que decidimos adiar todo ata febreiro.
NIN TAN MAL.
E, que é todo? Pois incluír 4 leiras máis no proxecto de recuperación de terras abandonadas e, sobre todo, crear unha estrutura legal que nos permita financiar todo o que queremos facer:
-- Leira A Ribeira Abaixo: xuntaremos unha leira da familia con varias leiras de veciños que nos deixan plantar nelas para chegar a unha superficie dunhas 2-3 hectáreas. Unha zona de prado ao carón do río (onde plantarmeos concheiras e abelairas), e outra zona de forte pendente que queremos aproveitar con amendoeiras e oliveiras galegas. Si, oístes ben, atopamos un viveiro que está a participar nun proxecto do CSIC de recuperación da oliveira autóctona (variedades mansa e brava) e alí que nos imos meter de cabeza
-- Leira As Fontelas: vimos de mercar uns mil e pico metros cadrados que unimos con outros tantos propios para plantar castiñeiros
-- Leira A Caroceira: cuns cinco mil metros cadrados, dun familiar que nos deixa plantar e que adicaremos tamén a castiñeiros
-- Leira Os Rebouzos: moi pequena, duns centos de metros cadrados pero ao carón dunha veciña que quere que as pechemos en conxunto, polo que aproveitaremos para plantar uns poucos castiñeiros e abelairas, o mesmo que ten ela.
E por confirmar aínda se damos ampliado esta Leira A Montán, que foi posible grazas ás vosas achegas, noutros 6.000 metros cadrados. Desde hai un ano buscando o xeito de conseguilo e hoxe vimos de facer unha oferta de adquisición dunhas leiras abandonadas que están ao norte da nosa.
Así que NIN TAN MAL.
Que teñades un feliz ano 2025.
O castiñeiro da foto debe ter varios centros de anos e pertence á nosa familia. Da variedade longal, está nun leira tan pequena que só está el e outro máis novo. Este ano imos limparlle ben a contorna, botar cal, abonar e mimar para que sirva de faro e guía para os castiñeiros da nova xeración.
Comments
José Manuel Queijas Pallas
Hace 2 weeks
Moita forza e sorte.
Unha opinión persoal, cando un castiñeiro seca na sua parte aérea, pero o seu sistema radicular sigue esperto e empuxando, ahí enterrado temos un incalculable tesouro vivo, salvo circunstancias concretas que amosen o contrario.
Temos un sistema radicular xa implantado, adaptado e asentado, cunhas dimensións suponse que aceptables.
Deixar que brote e despóis enxertalo, na miña opinión persoal con respecto a plantar un novo castiñeiro, coa dúvida de si enraizará e esperar a que o seu sistema radicular se propague, é comenzar unha nova carreira dende a primeira posición de saída en boxes.
Iso bo ano e forza.
Unha opinión persoal, cando un castiñeiro seca na sua parte aérea, pero o seu sistema radicular sigue esperto e empuxando, ahí enterrado temos un incalculable tesouro vivo, salvo circunstancias concretas que amosen o contrario.
Temos un sistema radicular xa implantado, adaptado e asentado, cunhas dimensións suponse que aceptables.
Deixar que brote e despóis enxertalo, na miña opinión persoal con respecto a plantar un novo castiñeiro, coa dúvida de si enraizará e esperar a que o seu sistema radicular se propague, é comenzar unha nova carreira dende a primeira posición de saída en boxes.
Iso bo ano e forza.
Inicia sesión para dejar un comentario